Mooimaker

“Is het fijn om erkenning te krijgen? Uiteraard, daar gaan we niet flauw over doen”, lacht Caroline. “Maar uiteindelijk ben ik al een hele tijd bezig hé, ’t is niet dat ik nog maar pas kom piepen. Ergens is het jammer dat die erkenning pas komt als je succesvol bent, terwijl ik voor mezelf het gevoel heb dat ik al 20 jaar keihard aan het werken ben.”

20 jaar waarin ze stelselmatig bouwde aan haar schoonheidsimperium. Haar producten zijn ondertussen verkrijgbaar in 800 apotheken over heel Vlaanderen. Maar stilzitten? Da’s niet aan Caroline besteed. Ondertussen onderzoekt ze ook de mogelijkheid om de sprong richting Wallonnië én Nederland te wagen. Maar haar avontuur? Dat begon op een blauwe maandag als kleuterjuf.

“Het typische verhaal hé. Ik kwam uit het ASO, maar had geen flauw idee wat ik verder met m’n leven wilde aanvangen. Mede onder impuls van mijn ouders heb ik toen gekozen voor de veilige weg. Maar eigenlijk wist ik op 2 september al dat het onderwijs niks voor mij was. Ik heb weinig geduld, alles moet vooruitgaan. In die logge structuur kwam ik mezelf vrij snel tegen. Uiteindelijk heb ik dat een semester volgehouden, maar toen vond ik het welletjes.”

“Ik had op dat moment al een opleiding in avondschool afgerond om schoonheidsspecialiste te worden. In bijberoep ging ik dan aan huis bij een bruid, om haar en make-up te doen. Nu is dat de standaard geworden, maar in die tijd was dat revolutionair. Om die reden heb ik aan die periode een sterk netwerk overgehouden. Na mijn korte passage in het onderwijs ging ik vervolgens een tijdje aan de slag bij Omega Pharma, als verkoper van make-up.”

“Wat ik eigenlijk al wist, werd toen nog eens bevestigd: make-up is mijn passie. Na een jaar of vijf te freelancen, merkte ik echter een blinde vlek op in de sector. Want weet je, veel vrouwen hebben een gevoelige huid of zelfs een regelrechte allergie voor bepaalde chemische componenten van een schoonheids- of verzorgingsproduct. Er bestonden misschien wel hypoallergene producten, maar die waren saai of beperkten zich bijvoorbeeld tot twee basiskleuren.”

Cent Pur Cent 

“Die leemte in de markt, die wilde ik opvullen. Maar evident is dat niet, zeker voor iemand met weinig geduld. Want in zo’n gezond, hypoallergeen alternatief kruipt heel wat productontwikkeling. Met andere woorden: dat begint in een labo, en het duurt ongeveer een jaar vooraleer daar een bruikbare formule uitkomt. En dan heb je natuurlijk nog niets verkocht.”

“Dat was voor mij persoonlijk een hele uitdaging, omdat ik van nature geen geduld heb. Ik ben erg ad hoc ingesteld. Het moet vooruitgaan. En toen moest ik ineens een hele tijd wachten op de resultaten van al dat harde werk. Dat was voor mij een heus groeitraject, zoveel is zeker. Ondertussen leerde ik dat Rome ook niet op één dag gebouwd is.”

“Maar die productlijn, dat werd Cent Pur Cent. De insteek was eigenlijk simpel: we wilden make-up en verzorgingsproducten op de markt brengen voor mensen met een moeilijke huid, voor wie het bestaand aanbod geen oplossing bood. Maar tegelijkertijd ook proactief voor mensen die geen problemen ondervinden van de traditionele merken, maar op zoek waren naar een gezond alternatief met minder impact op de huid.”

“Daarnaast zijn we ook enorm bezig met gebruikscomfort. Onze producten moeten gemakkelijk aan te brengen zijn, om ze op die manier toegankelijk te maken voor iedereen. Ook mensen die misschien minder voeling hebben met schoonheidsproducten of wat minder handig zijn in het aanbrengen ervan. Dat doen we bijvoorbeeld door een grote aanwezigheid op sociale media, waarop we vaak tutorials posten. Evenzeer een dankbare tool om dicht bij onze klanten te staan, waarmee we het onderscheid met de grote merken, Chanel en consoorten, willen maken. Vanuit die visie zijn we ook bezig met de ontwikkeling van onze eigen app, de eerste op de markt die zal fungeren als platform voor allerlei beautycontent.”

Duurzaamheid

“Je zou kunnen zeggen dat het succes van Cent Pur Cent de basis legde voor het oprichten van andere merken. Eentje daarvan is i.am.klean, dat ik relatief recent oprichtte. Daarmee probeer ik nóg meer in te zetten op duurzaamheid. In deze context wil dat vooral zeggen: hervulbare verpakkingen maken. Stel, je koopt een concealer. Dan koop je de basisverpakking één keer, en je laat die gewoon hervullen als die op is.”

“Ook deden we veel onderzoek naar alternatieve ingrediënten van onze producten, waarmee we stoffen vermijden die een negatieve impact hebben op het milieu. Daarnaast doen we natuurlijk ook de meer traditionele dingetjes in ons eigen bedrijf, zoals kartonnen leverdozen die hier dagelijks binnenkomen op een nuttige manier proberen te hergebruiken. De energiecrisis? Tja, daar kan ik wel wakker van liggen. Ook daar proberen we ons steentje bij te dragen door een deel van onze eigen energie op te wekken via waterstof.”

Vrouwelijk Ondernemerschap 

Anno 2022 is slechts een kleine minderheid van alle ondernemers vrouwelijk. Ook in deze interviewreeks wordt dat pijnlijk duidelijk. Moeten we daar conclusies uit trekken? Of moeten we het misschien gewoon polsen bij een vrouwelijke ondernemer die er zelf met beide voeten instaat?

“Goh, dat wordt me wel vaker gevraagd. Maar eigenlijk vind ik dat allemaal een beetje overroepen. Integendeel: vandaag merk ik eerder dat vrouwen een streepje voor hebben. Het verhaal van de spreekwoordelijke slinger hé. Maar daarbij moet ik ook vermelden: in mijn beginjaren was dat nog anders. Als ik, als kleuterleider zonder TEW-diploma, een bank binnenstapte om mijn plannen voor het oprichten van een schoonheidsmerk toe te lichten, kreeg ik wel eens een rare blik. Maar die tijd is gelukkig voorbij.”

“Of er een verschil is tussen mannelijke en vrouwelijke leiders? Goh, iedereen doet het op zijn eigen manier natuurlijk, dat heeft meer met karakter dan geslacht te maken. Maar zelf merk ik in het algemeen wel dat vrouwen goed het evenwicht houden tussen emo en ratio. Ons kwetsbaar durven opstellen als leider, bijvoorbeeld door fouten toe te geven ten opzichte van onze werknemers, zie ik vaker terug bij vrouwen dan bij mannen.”

“Sowieso werk ik wel graag met vrouwen. Het is uiteraard ook door de aard van de sector, maar hier werken 46 vrouwen ten opzichte van 4 mannen. Dat creëert uiteraard een andere dynamiek dan wanneer die verhouding wat meer in evenwicht zou zijn. Maar in tegenstelling tot wat mensen misschien durven denken, is hier weinig drama. Mijn filosofie als bedrijfsleider is ook: iedereen de ruimte geven om te zijn wie ze zijn. Een grotere uitdaging is misschien eerder dat we een ontzettend jong team hebben. En dat betekent ook veel zwangerschappen, mensen die 4/5de werken … ”

Professionaliseren 

“Een jong team brengt natuurlijk ook een zekere onervarenheid mee. Je moet tijd en middelen steken in het opleiden en begeleiden van mensen. En dat is waar Straight Business Partners ons in begeleidt. Want onze sterke groei op korte tijd zorgde ervoor dat we in ijl tempo een sterke organisatiestructuur op poten moesten zetten.”

“Ik deed in principe alles zelf, maar nu hebben we – samen met Jo van Straight – een middelmanagement geïnstalleerd. Dat waren allemaal juniorprofielen die al een tijdje rondliepen bij ons, en die klaar waren voor een volgende stap in hun loopbaan. Samen met Jo coachen we ze, zowel in groep als één op één, en komen ze regelmatig samen om de werking van het bedrijf te bespreken.”

“Dat educatieve, al dan niet toch een overblijfsel uit mijn tijd in het onderwijs, ligt me in principe wel. Ik begeleid graag mensen. Via verschillende ondernemersnetwerken heb ik ook enkele jonge ondernemers onder mijn vleugels, die me altijd mogen bellen voor goede raad. Daarnaast zit ik ook in een raad van advies van een Gents bedrijf dat herenportefeuilles maakt.”

Ruimte voor ontspanning 

50 werknemers, verschillende bedrijven en springen van het ene initiatief naar het andere: nee, een rustig leventje heeft Caroline niet. Maar daar zit ze ook allerminst op te wachten. “Ik moet er niet aan denken om ooit op pensioen te gaan. Ik zou me zo zinloos voelen. Maar dat wil niet zeggen dat ik geen tijd voor mezelf neem.”

“Ik ben bijvoorbeeld net terug van Nederland, waar ik marktonderzoek deed. Al die winkeltjes ontdekken, heerlijk! Ontspannend én inspirerend tegelijk. Maar nu ben ik moe hoor. Een half dagje rust, en ik kan er weer helemaal tegenaan. En als ik het echt even niet meer zie zitten, dan ga ik op vakantie. Duiken in Egypte en een complete digitale detox: soms heb ik dat gewoon nodig!”